Tamara Postma: “Schrijven leeft door generaties voort.”

Er was eens…

… een meisje genaamd Tamara. Ze groeide samen met haar ouders en jongere broertje in een klein dorpje op, omringd door weilanden zover het oog reikte. Tamara had een moeilijke thuissituatie, waardoor ze het lastig vond om vriendschappen te sluiten en ze het gevoel had dat ze zich constant aan anderen moest bewijzen. Het meisje kon zichzelf echter prima vermaken en kleurde haar dagen in met tekenen, paardrijden en buiten spelen. Dromerig als ze was zag ze haar toekomstige zelf al als egyptoloog werken of slagroomtaarten voor Bassie en Adriaan bakken. Verder schreef ze de mooiste verhalen, maar schrijver worden vond ze niet voor zichzelf weggelegd.

Toch bleef ze met pen en papier in de weer. Op de middelbare school groeide ze uit tot een assertieve, eigenwijze meid en schreef ze het ene na het andere filmscript. Toen ze dertien was bedacht ze zelfs een verhaal dat later herschreven uitgebracht zou worden. Dat schrijven had Tamara niet van een vreemde. De kinderboeken die haar moeder schreef stapelden zich door de jaren heen op en haar nachtkastje puilde uit van de volgeschreven dagboeken. Daar bleef het echter bij, want haar verhalen dwaalden enkel in het huis rond.

Het avontuur aangaan

Een aantal jaar geleden begaf Tamara zich op zolder en vond daar haar moeders verstofte kinderboeken. Ze had misschien nog niet door waarom, maar vanaf dat moment begon haar hart sneller te kloppen. Het verlangen om haar geluk ergens in te vinden bloeide op. Niet lang daarna zou ze aan een avontuur beginnen waarmee ze haar moeders reis voort zou zetten.

Twijfel over de roeping

Tamara heeft het niet altijd makkelijk gehad. Verdriet en verlies wogen soms zo zwaar dat ze geen kracht overhield om haar schrijfpen op te pakken. Op haar vijftiende is Tamara op zichzelf gaan wonen en kreeg ze een relatie met haar vriend. Ze begon aan verschillende studies, maar maakte geen enkele af. Ze werkte jaren in een supermarkt, totdat ze op haar negentiende zwanger van haar eerste kind bleek te zijn. Samen met haar vriend kocht ze een huis en bleef ze thuis om voor haar zoontje te zorgen.

Een helpende hand

Toen Tamara zwanger was van haar oudste dochter begonnen haar vingers toch weer te kriebelen. Ze begon met een blog genaamd ‘TheMommyDiaries’, waar ze door de jaren heen een behoorlijk bereik mee opbouwde. Ondertussen begonnen er weer tal van verhaalideeën door haar hoofd te spoken en in een spontane bui van zelfvertrouwen besloot ze het eerste hoofdstuk van een nieuw verhaal op haar blog te plaatsen. Haar inbox stroomde vol met positieve reacties van mensen die meer wilden lezen. Na een paar hoofdstukken geplaatst te hebben vroegen Tamara’s volgers zich af of ze haar boek niet ergens konden kopen.

Dit was precies het duwtje in de juiste richting dat ze nodig had om haar liefde voor schrijven weer definitief op te pakken, en zo schreef Tamara haar eerste echte verhaal, dat ze uitbracht als E-book.

Deuren die opengaan

Tamara droomt de meest geweldige plots en personages bij elkaar, en wanneer ze eenmaal iets in haar bol heeft moet het er hoe dan ook uit. Ze zet makkelijk aan één stuk door tienduizend woorden op papier, en voegt altijd een vleugje romantiek met een gezonde dosis spanning aan haar verhalen toe. Het liefst schrijft ze wanneer de zon al onder is en haar kinderen in bed liggen. Dan gaat ze met haar laptop op de bank zitten, waar ze de komende uren ook niet meer vanaf komt. Haar man heeft op dat moment gelijk door wat er gaande is en komt met een dampende kop thee aan, waarna Tamara een slok neemt, haar koptelefoon opzet en haar ogen op het scherm richt. Tijdens het schrijven voelt het bijna alsof ze een award-winning film aan het kijken is waarvan ze het einde niet wil missen. Terwijl de mooiste nummers van Hans Zimmer weergalmen, schrijft ze tot in de late uren woord na woord op.

Oog in oog met jezelf & Beproeving

Al zolang ze zich kan herinneren heeft Tamara last van faalangst. Alleen met de bevestiging van iemand buiten haarzelf gelooft ze dat ze echt kan schrijven. Tegelijkertijd voelt elke negatieve reactie als een stomp in haar zelfvertrouwen. Toch is schrijven hetgeen waarmee ze moeilijke momenten uit haar verleden verwerkt. Haar mondhoeken krullen er onverwijld van op en ze is bereid er tot half drie ’s nachts wakker voor te blijven.

Beloning

Iets waarvan Tamara nooit had verwacht dat het haar zou lukken, is nu toch waarheid geworden. Binnenkort kan ze haar eerste echte gedrukte boek, een prachtige maffia romance, in eigen handen vasthouden.

Na al die jaren weet ze eindelijk waarom haar hart die ene dag sneller begon te kloppen. Het geluk waar ze zo naar verlangde, creëert ze met elk verhaal dat ze tevoorschijn tovert. En dat geluk deelt ze met haar oudste zoon, die zijn eerste verhalen al heeft bedacht. Tamara heeft aan dat meisje van vroeger bewezen dat ze meer kan dan ze ooit had durven dromen. In totaal verwezenlijkte ze al 35 keer waar haar moeder nooit aan toe durfde te geven. Ooit hoopt ze haar moeders verhalen als eerbetoon met de rest van de wereld te delen, zodat er altijd een stukje van haar blijft voortleven.

Verschenen boeken bij DVP: Voordat je me kende, Toen je me vond

Liedje: Time – Hans Zimmer

Luister dit lied via onze Spotify playlist: The Hero’s Journey