Er was eens…
… een meisje genaamd Elisabeth. Ze voelde zich anders dan anderen. Alsof ze nergens bij hoorde. Alsof ze alleen op de wereld was. Als dyslectisch meisje had ze een hekel aan lezen en schrijven. Ze spendeerde haar tijd voornamelijk met haar pony en hond. En niet samen met vriendinnen, zoals je vaak in de Penny-verhalen leest. Wanneer de rest van de wereld in de winter warm binnen zat, stond Elisabeth in de sneeuw, terwijl haar pony haar warmte bracht. Ze leefde volledig in de wereld die ze zelf had gecreëerd.
Het avontuur aangaan & Twijfel over de roeping
Na de middelbare school ging Elisabeth een jaar werken, waarna ze een mbo-opleiding paardenhouderij afrondde. Ze kreeg fysieke klachten en zocht hulp bij verschillende dokters, maar die kwamen er niet uit. Pas op haar dertigste werd ze gediagnostiseerd met EDS, een erfelijke aandoening van het bindweefsel. Uiteindelijk kon Elisabeth lichamelijk zo weinig aan dat ze voornamelijk thuiszat met haar drie kinderen. Ze verveelde zich gruwelijk en zocht iets om zichzelf mee te kunnen vermaken.
Een helpende hand & Deuren die opengaan
Tegelijkertijd werd de ‘Fifty Shades of Grey’ boekenserie enorm populair. Ondanks dat Elisabeth het grootste deel van haar leven liever geen boek aanraakte, pakte ze er nu een op. Binnen twee dagen had ze de driedelige serie volledig verslonden. Ze kreeg de smaak te pakken en dook de YA-afdeling van de bibliotheek in. Elisabeth liet zich overspoelen door verhalen, personages en compleet bedachte werelden. Er werd iets in haar aangewakkerd, en voor het eerst schreef ze vrijwillig iets op. Zonder hulp van anderen schreef ze haar eigen YA-verhaal bij elkaar. Ze verwachtte niet dat iemand het ooit zou willen lezen, want ze was nog steeds dyslectisch en maakte spelfouten. Zonder enig idee te hebben wat haar bezielde, postte ze het eerste hoofdstuk in een Facebookgroep. Het verhaal trok de aandacht van DVP-eigenaar Jen Minkman, en Elisabeth begon gelijk met herschrijven.
Wanneer Elisabeth schrijft zit ze in haar eigen bubbel, terwijl keiharde countrymuziek uit haar koptelefoon komt. Zodra ze een woord op papier heeft gezet zit ze niet meer thuis aan haar eettafel. Dan loopt ze bijvoorbeeld rond in het ruige en ongetemde Twin Bridges, een Amerikaans dorpje waar veel van haar verhalen zich afspelen.
Oog in oog met jezelf
Negen van de tien keer begrijpt Elisabeth zichzelf niet, maar ze heeft zichzelf door het schrijven wel beter leren kennen. Ondanks dat ze als kind niks met boeken te maken wilde hebben, is ze tegen alle verwachtingen in toch schrijver geworden. Ze weet nu dat ze ergens talent voor heeft. Mensen genieten van haar hersenspinsels, en dat voelt goed.
Beproeving
Op een gegeven moment ging Elisabeth door een scheiding heen, wat haar carrière als schrijver voor twee jaar heeft stilgezet. Jen en haar lezers, die altijd op iets nieuws van Elisabeth zitten te wachten, hebben haar door deze moeilijke periode heen gesleept. Uiteindelijk pakte ze zichzelf weer op en is ze weer gaan schrijven.
Beloning
In maart 2018 kwam het eerste boek van Elisabeth genaamd ‘Tot in de dood’ bij Dutch Venture Publishing uit, onder auteursnaam Debora Elisabeth. Ze schreef enkele korte verhalen die in bundels terecht kwamen en is toen overgestapt op het feelgoodgenre, en dan met name western romance. ‘Leven als prinses in Texas’ kwam uit onder de auteursnaam Debra Eliza Mane en al haar andere ‘Twin Bridges’-verhalen volgden. June, het hoofdpersonage in deel twee uit de Twin Bridges-serie, is voor het grootste deel op Elisabeth geïnspireerd. Ze heeft dezelfde ziekte, dezelfde rolstoel en kampt met dezelfde problemen. Ze voelt zich vaak alleen en denkt dat ze het niet verdient om gelukkig te zijn. Het is moeilijk om van jezelf te houden als alles je altijd tegenwerkt. Elisabeth voelt zich tegenwoordig wel beter begrepen doordat lezers haar via dit boek indirect hebben leren kennen.
Nadat haar eerste boek gepubliceerd werd had Elisabeth voor het eerst in haar leven het gevoel dat ze ergens bij hoorde. Ze leerde dat ze trots op zichzelf mag zijn, en tegelijkertijd gaf het schrijven haar een gevoel van eigenwaarde. Dit was precies het zetje dat ze nodig had om door te gaan. Jen heeft haar tijd gegeven om haar scheiding te verwerken, haar leven weer op te pakken en trekt haar nu stukje bij beetje de schrijverswereld weer in.
Elisabeth heeft zich voor lange tijd alleen en onbegrepen gevoeld. Anderen die zich ook weleens zo voelen, wil ze meegeven dat het oké is om anders te zijn. Wanneer je het gevoel hebt dat je iets niet kan, weet dan dat er altijd iets anders is waar je mee kan stralen.
Verschenen boeken bij DVP: Leven als prinses in Texas, de Twin Bridges-serie, Verborgen verlangen, Sweet Home Carolina (Als Debra Eliza Mane)
Sinds 2023 schrijft Debra onder de iets aangepaste naam Debra Eliza Mae. Verschenen boeken: Daisy
Liedje: Potato Song – Kesha
Luister dit lied via onze Spotify playlist: The Hero’s Journey